ΠΑΣΧΑ (ΔΙΑΒΑΣΗ)
Εὐαγγέλιο Κυριακῆς: Ἰωάν. α’ 1-17
1 ΕΝ ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος. 2 Οὗτος ἦν ἐν ἀρχῇ πρὸς τὸν Θεόν. 3 πάντα δι’ αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ χωρὶς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδὲ ἓν ὃ γέγονεν. 4 ἐν αὐτῷ ζωὴ ἦν, καὶ ἡ ζωὴ ἦν τὸ φῶς τῶν ἀνθρώπων. 5 καὶ τὸ φῶς ἐν τῇ σκοτίᾳ φαίνει, καὶ ἡ σκοτία αὐτὸ οὐ κατέλαβεν.
6 Ἐγένετο ἄνθρωπος ἀπεσταλμένος παρὰ Θεοῦ, ὄνομα αὐτῷ Ἰωάννης· 7 οὗτος ἦλθεν εἰς μαρτυρίαν, ἵνα μαρτυρήσῃ περὶ τοῦ φωτός, ἵνα πάντες πιστεύσωσι δι’ αὐτοῦ. 8 οὐκ ἦν ἐκεῖνος τὸ φῶς, ἀλλ’ ἵνα μαρτυρήσῃ περὶ τοῦ φωτός. 9 Ἦν τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν, ὃ φωτίζει πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τὸν κόσμον. 10 ἐν τῷ κόσμῳ ἦν, καὶ ὁ κόσμος δι’ αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ ὁ κόσμος αὐτὸν οὐκ ἔγνω. 11 εἰς τὰ ἴδια ἦλθε, καὶ οἱ ἴδιοι αὐτὸν οὐ παρέλαβον. 12 ὅσοι δὲ ἔλαβον αὐτόν, ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν τέκνα Θεοῦ γενέσθαι, τοῖς πιστεύουσιν εἰς τὸ ὄνομα αὐτοῦ, 13 οἳ οὐκ ἐξ αἱμάτων, οὐδὲ ἐκ θελήματος σαρκός, οὐδὲ ἐκ θελήματος ἀνδρός, ἀλλ’ ἐκ Θεοῦ ἐγεννήθησαν. 14 Καὶ ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν, καὶ ἐθεασάμεθα τὴν δόξαν αὐτοῦ, δόξαν ὡς μονογενοῦς παρὰ πατρός, πλήρης χάριτος καὶ ἀληθείας. 15 Ἰωάννης μαρτυρεῖ περὶ αὐτοῦ καὶ κέκραγε λέγων· οὗτος ἦν ὃν εἶπον, ὁ ὀπίσω μου ἐρχόμενος ἔμπροσθέν μου γέγονεν, ὅτι πρῶτός μου ἦν. 16 Καὶ ἐκ τοῦ πληρώματος αὐτοῦ ἡμεῖς πάντες ἐλάβομεν, καὶ χάριν ἀντὶ χάριτος· 17 ὅτι ὁ νόμος διὰ Μωϋσέως ἐδόθη, ἡ χάρις καὶ ἡ ἀλήθεια διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐγένετο.
Το φως νίκησε το σκοτάδι
Χριστός ανέστη! Πάσχα σήμερα, Κυρίου Πάσχα! Και στη θεία λειτουργία αναγιγνώσκεται το θαυμάσιο προοίμιο του κατά Ιωάννη ιερού Ευαγγελίου, όπου ο θεόπτης Ιωάννης μέσα σε λίγες γραμμές μας παρουσιάζει μεγάλα μυστήρια της Πίστεώς μας. Διακηρύττει ότι ο Ιησούς Χριστός δεν είναι μόνο άνθρωπος, αλλά είναι ο ίδιος ο Θεός, ο προαιώνιος Υιός και Λόγος του Θεού. Αυτός ως τέλειος Θεός υπήρχε πάντοτε ενωμένος με τον Θεό Πατέρα. Και είναι ο δημιουργός όλης της κτίσεως, είναι η πηγή της ζωής και το πνευματικό φως που σκορπίζει τη λάμψη του στους ανθρώπους. Για να γνωρίσουν λοιπόν οι άνθρωποι το φως, έδωσε τη μαρτυρία του ο απεσταλμένος του Θεού Ιωάννης ο Πρόδρομος· ώστε με το κήρυγμά του να πιστεύσουν οι άνθρωποι στον Ιησού Χριστό, που είναι το τέλειο φως, που φωτίζει κάθε άνθρωπο. Γι’ αυτό και ο Λόγος «σάρξ ἐγένετο». Ο Θεός ήλθε από τον ουρανό και έγινε άνθρωπος. Όμως οι σκοτισμένοι από την αμαρτία άνθρωποι δεν Τον αναγνώρισαν ως δημιουργό τους. Οι Ιουδαίοι μάλιστα Τον αρνήθηκαν σαν να ήταν ξένος και εχθρός τους. Και Τον πολέμησαν με μίσος φοβερό. Τον οδήγησαν στον θάνατο. Ποιον; Τον ευεργέτη τους, τον αρχηγό της ζωής, το φως το αληθινό. Αλλά «ἡ σκοτία αὐτό οὐ κατέλαβε». Το σκοτάδι δεν μπόρεσε να κυριαρχήσει επάνω στο φως, στον Ιησού Χριστό.
Διότι ο Χριστός αναστήθηκε! Δεν ήταν δυνατόν να κρατηθεί μέσα στην εξουσία της φθοράς ο αρχηγός της ζωής. Όταν κατέβηκε ο ζωοδότης Κύριος μέσα στο βασίλειο του θανάτου, τότε «τόν Ἅδην ἐνέκρωσε τῇ ἀστραπῇ τῆς θεότητος». Στα κατασκότεινα δεσμωτήρια των ψυχών το φως το αληθινό διέλυσε το σκοτάδι. Ο Θεάνθρωπος Κύριος νίκησε ολοκληρωτικά τον τύραννο των σκλαβωμένων ψυχών, ο οποίος δεν μπόρεσε να Τον κρατήσει και Τον έβγαλε από τα σπλάχνα του· και μαζί του άφησε ελεύθερους τους νεκρούς που κρατούσε φυλακισμένους. Ο Χριστός κατήργησε τον θάνατο και τον εξουσιαστή του θανάτου, τον διάβολο. Αναστήθηκε, και φανέρωσε θριαμβευτικά σ’ όλη την ανθρωπότητα ότι αυτός είναι ο νικητής του θανάτου, της φθοράς και του διαβόλου, ο αιώνιος κυρίαρχος και παντοδύναμος Θεός, το Α και Ω, η αρχή και το τέλος, το αιώνιο Φως.
Αυτός είναι η πηγή της ζωής και της αθανασίας. Η δική του Ανάσταση έγινε ο πρόδρομος της δικής μας αναστάσεως στην αληθινή ζωή. Και μας καλεί να Τον ακολουθήσουμε σε μία νέα αναστημένη ζωή, για να μας οδηγήσει κι εμάς από τον θάνατο στη ζωή, από το σκοτάδι στο αιώνιο φως· από τη δουλεία στην ελευθερία, από τη γη στον ουρανό, από την εξορία στον ουράνιο θρόνο.
Οι θησαυροί του Αναστάντος
Όσοι άνθρωποι δέχθηκαν τον αναστάντα Κύριο και Τον πίστευσαν ως Υιό του Θεού, αξιώθηκαν από τον Κύριο να γίνουν κατά χάριν υιοί Του Θεού, υιοί της Αναστάσεως. Ο άγιος ευαγγελιστής Ιωάννης μάλιστα μας διαβεβαιώνει: Εμείς είδαμε τη θεϊκή δόξα του αναστάντος Κυρίου, χορτάσαμε να βλέπουμε με τα μάτια μας την υπέρλαμπρη θεοπρεπή δόξα του, την οποία φανέρωσε με τα θαύματά του, τη διδασκαλία του και την αναμάρτητη ζωή του. Και ήταν θεϊκή δόξα, που είχε ως μονάκριβος Υιός του Θεού. Και από τον ανεξάντλητο πλούτο της τελειότητος και των δωρεών του εμείς όλοι δεχθήκαμε «χάριν ἀντί χάριτος», αλλεπάλληλες τις δωρεές της Χάριτός του.
Αλλά κι εμείς από τον ανεξάντλητο πλούτο του δεχθήκαμε τους θησαυρούς των θεϊκών δώρων, διότι ο αναστάς Ιησούς έχει από τη φύση του στον τέλειο βαθμό όλα τα αγαθά, όλες τις αρετές, όλες τις τελειότητες, όλες τις ωραιότητες. Είναι φως εκ φωτός, η πηγή όλων των αγαθών. Και μέσα στην άπειρη αγάπη του δεν κρατά για τον εαυτό του τα θεϊκά πλούτη του, αλλά μας τα δωρίζει. Ό,τι καλό έχουμε, δικό του είναι. Από τον ανεξάντλητο πλούτο της τελειότητός του δεχόμαστε ακατάπαυστα τις δωρεές του. Όπως το ένα κύμα ακολουθεί το άλλο από το βάθος του ωκεανού, έτσι ο Χριστός μας μεταγγίζει ό,τι υψηλό μπορούμε να ποθήσουμε ή να σκεφθούμε, και ακόμη περισσότερο.
Και τι σημαίνει αυτό πρακτικά στη ζωή μας; Σημαίνει ότι ο αναστημένος Κύριος είναι το παν για μας. Μην ψάχνουμε αλλού παραδείσους, μην ψάχνουμε στην κοιλάδα των δακρύων χαρά, μην ζητούμε από ταραγμένους ανθρώπους ειρήνη, μη ζητιανεύουμε από σκληροκάρδιους ανθρώπους αγάπη, μη λαχταρούμε ζωή από έναν κόσμο που αργοπεθαίνει. Να καταλάβουμε ότι όλα αυτά τα υψηλά και ωραία, που μπορεί να επιθυμήσει ο άνθρωπος, μόνο ο αναστάς Κύριος μπορεί να μας τα δώσει· τίποτε άλλο δεν μπορεί να χορτάσει την ψυχή μας παρά μόνο ο Χριστός· και ότι η εν Χριστώ αναστημένη ζωή είναι η μόνη ζωή για την οποία αξίζει να ζούμε.
Γι’ αυτό ας αντιπροσφέρουμε στον αναστάντα Κύριο την καρδιά μας ολόκληρη. Μια καρδιά δεκτική των δωρεών της Αναστάσεώς του. Ας Του προσφέρουμε τη θέλησή μας και ας αφεθούμε στη Χάρη του. Πεινασμένοι και διψασμένοι για τη νέα αναστημένη εν Χριστώ ζωή ας ζητήσουμε τη δική του γλυκύτητα και τέρψη. Και ας ζούμε ως τέκνα του φωτός και της Αναστάσεως.
Χαρμόσυνο Άγγελμα