Ματθαιος Γιωσαφάτ
Αγαπητοί αναγνώστες,
Καλώς ήλθατε στο ιστολόγιο (blog) «ΕΚΦΡΑΣΙΣ» του φροντιστηρίου μας «Γνώμων» . Στην παρούσα ανάρτηση θα σας συστήσουμε τον Νευρολόγο-Ψυχίατρο, Ματθαίο Γιωσαφάτ.
Γεννήθηκε στην Κατερίνη Πιερίας. Τα πρώτα του γράμματα τα έμαθε στο βουνό στην διάρκεια της Κατοχής. Ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στην Κατερίνη. Απόχτησε το Δίπλωμα Ιατρικής από το Πανεπιστήμιο της Αθήνας το 1963 και την ειδικότητα του Νευρολόγου-Ψυχιάτρου 1967. Μετέβη για περαιτέρω σπουδές στον Λονδίνο, όπου και παρέμεινε για δεκαπέντε χρόνια. Εκεί έλαβε μετά από εξετάσεις διάφορα διπλώματα στην Ψυχιατρική και Παιδοψυχιατρική ( Δίπλωμα Ψυχολ. Ιατρικής, ανώτατο Δίπλωμα Ψυχιατρικής του Κολλεγίου Ψυχιάτρων κλπ.). Εξελέγη διευθυντής στο Εθνικό Σύστημα Υγείας (Κέντρο Παιδικής και Οικογενειακής Ψυχιατρικής Finchley Λονδίνου). Δίδαξε στο Κέντρο Towistock και στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (Ιατρικό Μεταπτυχιακό Κέντρο) ως Επίκουρος Καθηγητής. Έκανε επίσημη πενταετή εκπαίδευση στην Ψυχαναλυτική Ψυχοθεραπεία και τετραετή στην Ομαδική Ανάλυση και Οικογενειακή Θεραπεία. Με την επιστροφή του στην Ελλάδα εξελέγη διευθυντής του Παιδοψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής. Ίδρυσε με άλλους την Ελληνική Εταιρία Ψυχαναλυτικής Ψυχοθεραπείας, που εκπαιδεύει στην ατομική ψυχαναλυτική θεραπεία, και την Ελληνική Εταιρία Ομαδικής Ανάλυσης και Οικογενειακής Θεραπείας, της οποίας είναι και πρόεδρος και διευθυντής του Εκπαιδευτικού της Ινστιτούτου. Είναι τακτικό μέλος πολλών διεθνών επιστημονικών Εταιριών και έχει μετάσχει στην συγγραφή πολλών επιστημονικών βιβλίων και πολυάριθμων άρθρων. Έχει κληθεί να μιλήσει σε πολλά κέντρα του εξωτερικού (Παν/μιο Οξφόρδης, London School of Economics κ.α.) καθώς και σε πολυάριθμα νοσοκομεία, επιστημονικά κέντρα, στη σειρά διαλέξεων του. Είναι και ο ιδρυτής, με άλλους συναδέλφους, της Παιδοψυχιατρικής Εταιρείας Ελλάδος, της οποίας και εξελέγη ο πρώτος Πρόεδρος.
Εν κατακλείδι, ένα από τα πιο επιτυχημένα βιβλία του είναι αυτό με τίτλο ΝΑ ΠΑΝΤΡΕΥΤΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ‘Η ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΝΤΡΕΥΤΕΙ;
Ας δούμε τώρα μία περιληπτική παρουσίαση του βιβλίου του.
«Ο γάμος ή η συντροφικότητα είναι ίσως η μόνη σχέση όπου μπορεί κανείς να ζήσει βαθιές συναισθηματικές και συχνά παιδικές ανάγκες. Όπως είναι η ανάγκη για αγάπη, για τρυφερότητα, για να μωρουδίζει κανείς, να αφήνεται, να εξαρτάται, όλα αυτά έξω στη ζωή δεν μπορούμε να τα κάνουμε, γιατί δεν γίνεται. Η ενήλικη ζωή και η κοινωνία είναι κανονισμένη αλλιώς. Οπότε, όλες αυτές οι βαθιές, παιδικές, έντονες ανάγκες που έχουμε όλοι οι άνθρωποι, μερικοί παραπάνω, μερικοί λιγότερο, ικανοποιούνται στον “γάμο”. Ικανοποιούνται όμως; »
Σας ευχαριστούμε για την προσοχή σας.
Επιμέλεια: Βασίλης 17
