OYTE TO ONOMA MOY Thea Halo
OYTE TO ONOMA MOY
Thea Halo
Ἡ Thea Halo ἀφηγεῖται τὴν ἀλησμόνητη ἱστορία τῆς μητέρας της, Σάνο. Στὴν ἡλικία τῶν 10 μόλις ἐτῶν ἡ Σάνο ἐπιβίωσε ἀπὸ τὴν πορεία θανάτου ποὺ ἀφάνισε τὴν οἰκογένειά της. Ἑβδομήντα χρόνια μετὰ τὸν ἐκπατρισμό της ἡ Σάνο καὶ ἡ κόρη της Thea ἐπιστρέφουν στὴν Τουρκία σὲ μιὰ προσπάθεια ἀναζήτησης τοῦ χωριοῦ καὶ τοῦ πατρικοῦ της. Στὸ βιβλίο, ἡ Σάνο [Θυμία (Εὐθυμία) Βαρυτιμίδου], μιὰ Ἑλληνίδα Πόντια ποὺ γεννήθηκε σὲ ἕνα μικρὸ χωριὸ κοντὰ στὴν Μαύρη Θάλασσα, ἀναπολεῖ τὴν παραδοσιακὴ ἀγροτικὴ ζωή της στὰ βουνὰ τοῦ Πόντου.
Πόντος 1919. Ἡ φοβερὴ συνειδητοποίηση ὅτι κάτι δὲν πήγαινε καλὰ ἔφτασε σιγά-σιγὰ στὸ χωριὸ τῆς Σάνο. Ἄγνωστοι ἄρχισαν νὰ περιφέρωνται καὶ νὰ διανυκτερεύουν στὰ χωράφια καὶ στὰ δάση τῆς περιοχῆς. Παραμόνευαν ἀπὸ ἀπόσταση σὰν ἁρπακτικά. Τοῦρκοι στρατιῶτες ἔκαναν ἐπιδρομὲς καὶ ὡδηγοῦσαν τοὺς ἄντρες στὰ ἄθλια στρατόπεδα ἐργασίας. Οἱ περισσότεροι πέθαιναν ἀπὸ τὶς κακουχίες καὶ τὴν πεῖνα. Ἀργότερα, τὴν ἄνοιξη τοῦ 1920, οἱ Τοῦρκοι στρατιῶτες ξαναγύρισαν καὶ διέταξαν τοὺς κατοίκους νὰ ὑπακούσουν τὶς ἐντολὲς τοῦ στρατηγοῦ Κεμὰλ Ἀτατούρκ: «Πρέπει νὰ φύγετε ἀπ᾿ αὐτὸν τὸν τόπο. Μαζί σας θὰ πάρετε ὅ,τι μπορεῖτε νὰ σηκώσετε…». Στὶς πορεῖες θανάτου ποὺ ἀκολούθησαν, τὰ θύματα πέθαιναν ἐκεῖ ὅπου ἔπεφταν, μὲ τὰ ἁρπακτικὰ νὰ παραμονεύουν. Ἔτσι ἔφτασε στὸ τέλος της ἡ τρισχιλιόχρονη ἱστορία τοῦ ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ στὴν Τουρκία. Ἔχοντας χάσει ὅ,τι ἀγαποῦσε στὴν ζωή της, ἀκόμη καὶ τὸ ὄνομά της, ἡ Σάνο δόθηκε μὲ προξενιὸ σ᾿ ἕναν ἄντρα ποὺ τὴν πῇρε μαζί του στὴν Ἀμερικὴ στὴν ἡλικία τῶν δεκαπέντε ἐτῶν. Ὁ ἄντρας της εἶχε τὰ τριπλάσια χρόνια της. Ἡ ἀφήγηση παρακολουθεῖ τὴν πορεία τοῦ γάμου της, τὴν ανατροφὴ των δέκα παιδιῶν της καὶ τὴν μεταμόρφωσή της ἀπὸ μιὰ ἀθῴα παιδοῦλα, ποὺ ζοῦσε μιὰ παραδοσιακὴ ζωὴ σὲ ἕναν ἀπομακρυσμένο τόπο, σὲ μιὰ στοργικὴ μητέρα καὶ ἀποφασιστικὴ γυναῖκα στὴν Νέα Ὑόρκη τοῦ 20οῦ αἰῶνα.
Ἡ Τουρκία ἀποσιωπᾷ συνειδητὰ τὶς σφαγὲς σχεδὸν 3.000.000 ἀνθρώπων ποὺ ἀνῆκαν στὶς χριστιανικὲς μειονότητες τῶν Ἑλλήνων, Ἀρμενίων καὶ Ἀσσυρίων, καθὼς καὶ τοὺς μαζικοὺς ἐκτοπισμοὺς ἑκατομμυρίων ἄλλων. Τὸ βιβλίο αὐτὸ εἶναι μιὰ σπάνια προσωπικὴ μαρτυρία τῶν τρομερῶν συμβάντων ἐκείνης τῆς γενοκτονίας. Ἡ ἀφήγηση ἀποτελεῖ μιὰ αὐθεντικὴ κατάθεση ψυχῆς, γραμμένη ἀριστουργηματικά, ἐνῷ ἡ πλοκὴ ἐξελίσσεται μέσα ἀπὸ τὶς προσωπικὲς ἀναμνήσεις καὶ τὶς ἀγωνίες ἑνὸς δράματος.
Λίγα λόγια γιὰ τὴν συγγραφέα
Ἡ Thea Halo (γέννηση 1941) εἶναι Ἀμερικανίδα συγγραφέας καὶ ζωγράφος ἀσσυριακῆς καὶ ποντιακῆς ἑλληνικῆς καταγωγῆς. Γεννήθηκε στὴν Νέα Ὑόρκη καὶ εἶναι τὸ ὄγδοο παιδὶ τοῦ Abraham καὶ τῆς Sano Halo. Ξεκίνησε νὰ γράφῃ ποίηση καὶ μικρὲς ἱστορίες τὸ 1992 καὶ τὸ 2000 ἐξέδωσε τὸ βιβλίο «Οὔτε τὸ ὄνομά μου», τὶς ἀναμνήσεις τῆς μητέρας της, ποὺ ἀνῆκε στὴν ἑλληνοποντιακὴ κοινότητα τῆς Τουρκίας.
