ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΓΟΥΣ

Οἱ Μάγοι ἦταν ἄντρες σοφοί καί μορφωμένοι ἀπό τήν Περσία. Ἀσχολοῦνταν μέ τήν παρατήρηση καί τή μελέτη τῶν ἄστρων. Οἱ ἡγέτες ἐκείνης τῆς ἐποχῆς ὑπολόγιζαν πολύ τίς γνώσεις τους. Γι’ αὐτό καί οἱ Μάγοι εἶχαν ἰδιαίτερο κῦρος καί ἐπιρροή σ’ αὐτούς. Ἐπειδή τά δῶρα τους ἦταν τρία, θεωρήθηκε ὅτι ἦταν τρεῖς. Τά ὀνόματά τους κατά τήν παράδοση ἦταν: Βαλτάσαρ, Γασπάρ ἤ Γκασπάρ καί Μελχιόρ.

Ὁ θρῦλος τοῦ τέταρτου Μάγου

Ἐκτός ἀπό τούς τρεῖς Μάγους ἕνας θρῦλος ἀναφέρεται καί σέ ἕναν ἀκόμη Μάγο, τόν τέταρτο Μάγο. Σύμφωνα μέ αὐτόν τόν θρῦλο ὁ τέταρτος Μάγος, φίλος τῶν τριῶν ἄλλων, καθυστέρησε στήν καθορισμένη συνάντηση τῆς ἀναχώρησης πού εἶχαν συμφωνήσει.

Ὅταν αὐτός ξεκίνησε, οἱ ἄλλοι τρεῖς βρίσκονταν ἀρκετά μακριά. Προχωροῦσε γρήγορα γιά νά τούς φτάσει, μά συνάντησε κάποιον ἄνθρωπο πού διψοῦσε φοβερά καί ψηνόταν στόν πυρετό. Σταμάτησε νά τόν βοηθήσει. Ὁδήγησε τήν καμήλα του σέ μία ὄαση καί τοῦ πρόσφερε βοήθεια. Ὅταν ἔφυγε ἀπό κεῖ, οἱ τρεῖς Μάγοι βρίσκονταν πολύ μακριά.

Προχώρησε ἀκολουθώντας τό ἀστέρι, μά, ὅταν ἔφτασε στή Βηθλεέμ, ἦταν τόσο ἀργά… Δέ βρῆκε τούς Μάγους οὔτε τό νεογέννητο Χριστό. Ὁ Ἡρώδης μάλιστα εἶχε δώσει ἐντολή καί θανάτωναν ὅλα τά νήπια. Ὁ τέταρτος Μάγος λυπήθηκε πάρα πολύ. Πρόσφερε μερικά ἀπό τά ρουμπίνια πού ἔφερνε δῶρο στό νεογέννητο βασιλιά γιά νά σώσει κάποια ἀπό τά βρέφη. Μερικοί μάλιστα ὑποστηρίζουν πώς ἕνα ἀπό τά βρέφη πού ἔσωσε ἦταν ὁ Ἰωάννης ὁ Βαπτιστής.

Παντοῦ, ὅπου περνοῦσε, ἔκανε τό καλό. Ἐξαγόραζε φυλακισμένους, ἀνακούφιζε φτωχούς. Δέν κατάφερε ὅμως νά βρεῖ τό νέο βασιλιά. Τά χρόνια περνοῦσαν κι ὅπου ἔφτανε πληροφοροῦταν πώς μόλις πρίν λίγο εἶχε περάσει ἀπό κεῖ ὁ Ἰησοῦς. Στό τέλος χάρισε καί τά τελευταῖο του ρουμπίνι γιά νά ἀνακουφίσει τόν πόνο τῶν ἀνθρώπων. Ἦταν πλέον γέρος, φτωχός καί κουρασμένος, μά ἐξακολουθοῦσε νά ἀναζητᾶ τόν Ἰησοῦ.

Καί ὦ τοῦ θαύματος! Λίγο πρίν πεθάνει ἀντίκρισε τόν Χριστό καρφωμένο στό Σταυρό, πάνω στό λόφο τοῦ Γολγοθᾶ. Ἔπεσε στό ἔδαφος καί προσκύνησε.

Ἔπειτα ὁ Ἀρταβᾶν, ὁ τέταρτος Μάγος, πέθανε εὐχαριστημένος, ἔχοντας συναντήσει τόν Χριστό καί ἔχοντας ὑπηρετήσει σέ ὅλη του τή ζωή τούς ἀνθρώπους!

Τά δῶρα τῶν Μάγων

Ὅπως εἶναι γνωστό, τά Δῶρα τῶν Μάγων εἶναι ὁ χρυσός, ὁ λίβανος καί ἡ σμύρνα. Ὁ χρυσός βρίσκεται στή μορφή εἴκοσι ὀκτώ σκαλισμένων ἐπιπέδων πλακιδίων, σέ ποικιλία σχημάτων καί σέ διάσταση 5×7 ἑκατοστά τό καθένα. Καθένα ἀπό τά πλακίδια αὐτά ἔχει διαφορετικό σχέδιο ἀπό τά ἄλλα, μεγάλης καλλιτεχνικῆς ἀξίας.

Ὁ λίβανος καί ἡ σμύρνα ἀποτελοῦν ἕνα μεῖγμα καί διατηροῦνται μέ τή μορφή ἑβδομήντα περίπου σφαιρικῶν χαντρῶν πού ἡ καθεμιά ἔχει τό μέγεθος μικρῆς ἐλιᾶς.

Τό ἤξερες αὐτό;

Ἡ προσκύνηση τῶν μάγων δέν ἔγινε τό ἴδιο βράδυ τῆς Γέννησης. Μόνο τό μήνυμα γιά τό γεγονός ἔλαβαν ἐκείνη τή νύχτα. Ἔτσι οἱ Μάγοι προσκύνησαν τό μικρό Ἰησοῦ ὄχι στό σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ ἀλλά σέ σπίτι, ἀφοῦ χρειάζονταν καιρό γιά νά ἑτοιμαστοῦν γιά τό μακρύ ταξίδι τους. Πιστεύεται πώς οἱ Μάγοι εἶχαν ἀρκετούς συνοδούς μέ καμῆλες καί πώς, γιά νά φτάσουν στή Βηθλεέμ, χρειάστηκαν τουλάχιστον τρεῖς μῆνες.

Καί κάτι ἀκόμα: ὁ Ἡρώδης διέταξε, σύμφωνα μέ τό Εὐαγγέλιο, τή θανάτωση τῶν ἀρσενικῶν παιδιῶν «ἀπό δύο χρονῶν καί κάτω». Αὐτό μᾶς βοηθᾶ νά συμπεράνουμε ὅτι οἱ Μάγοι προσκύνησαν τόν Χριστό ἀρκετό καιρό μετά τή Γέννηση.

Μάθε ἀκόμη

Στά δῶρα τῶν Μάγων ἀποδόθηκαν οἱ ἑξῆς συμβολισμοί σέ σχέση μέ τό Χριστό:

Ὁ χρυσός προσφέρθηκε στό Χριστό γιά νά τόν τιμήσουν ὡς τό νέο βασιλιά τοῦ κόσμου.

Τό λιβάνι γιά νά τιμηθεῖ ὡς Θεός.

Ἡ σμύρνα, πού ἦταν ἀκριβό ἄρωμα μέ τό ὁποῖο ἄλειφαν τούς νεκρούς, γιατί θά θυσιαζόταν γιά χάρη τῶν ἀνθρώπων.

Γνωρίζεις αὐτό;

Ἡ μητρυιά τοῦ Μωάμεθ Β’ τοῦ πορθητή ἦταν χριστιανή σερβικῆς καταγωγῆς. Ὁ πατέρας της ἦταν δεσπότης, δηλαδή βασιλιάς, τῆς Σερβίας. Ὀνομαζόταν Γεώργιος Βράνκοβιτς καί ἦταν χριστιανός ὅπως καί ἡ κόρη του Μάρα. Γιά λόγους διπλωματίας, δηλαδή γιά νά καταφέρει νά ὑπογράψει συνθήκη εἰρήνης μέ τούς Τούρκους, ὥστε νά μήν κινδυνεύει ἡ πατρίδα του ἡ Σερβία ἀπό τίς ἐπιθέσεις τους, πάντρεψε τήν κόρη του Μάρα μέ τό διάδοχο τοῦ τουρκικοῦ θρόνου Μουράτ Β’, πατέρα τοῦ Μωάμεθ Β’ τοῦ πορθητή.

Ἡ Μάρα, παρά τό μουσουλμανικό περιβάλλον στό ὁποῖο βρέθηκε καί παρά τή μεγάλη θέση πού κατεῖχε, κράτησε τή χριστιανική της πίστη.

Ὁ πατέρας της Γεώργιος Βράνκοβιτς εἶχε χτίσει τό καθολικό, δηλαδή τόν κεντρικό ναό, τῆς μονῆς τοῦ Ἁγίου Παύλου στό Ἅγιον Ὅρος πρός τιμή τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ τροπαιοφόρου. Ἔτσι, ὅταν ὁ Μωάμεθ Β’ ὁ πορθητής κατέλαβε τήν Κωνσταντινούπολη τό 1453 καί κατέλυσε τή «Βυζαντινή» αὐτοκρατορία [Ρωμανία], ἡ Μάρα φρόντισε ὥστε τά Δῶρα τῶν Μάγων νά φυγαδευτοῦν στό Ἅγιον Ὅρος καί νά μήν πέσουν στά χέρια τῶν ἀπίστων. Ἀπό τότε φυλάσσονται στή μονή τοῦ Ἁγίου Παύλου μέχρι τίς μέρες μας.

Οἱ Μάγοι στήν Ἁγιογραφία

Στήν ἁγιογραφία τῆς γεννήσεως οἱ τρεῖς Μάγοι ἔχουν ὁ καθένας διαφορετική ἡλικία. Ὁ ἕνας εἶναι ἡλικιωμένος, ὁ δεύτερος μεσήλικας καί ὁ τρίτος νέος. Φοροῦν λαμπρές στολές, βρίσκονται πάνω στά ἄλογά τους, πού τό καθένα ἔχει διαφορετικό χρῶμα. Ἔχουν τό βλέμμα τους στραμμένο στό ἄστρο καί πηγαίνουν νά προσκυνήσουν τό νεογέννητο Χριστό. Μέ τίς διαφορετικές ἡλικίες καί τά διαφορετικά χρώματα ὁ ἁγιογράφος θέλει νά μᾶς τονίσει πώς οἱ ἄνθρωποι κάθε ἡλικίας, ἀπό διαφορετικές χῶρες, λαούς, θρησκεῖες, ἀναζητοῦν τόν σωτήρα Χριστό.

Οἱ Μάγοι ἄλλωστε ἀντιπροσωπεύουν τούς ἀνθρώπους πού μέσα στό πέρασμα τῶν αἰώνων ἀναζητοῦσαν τήν ἀλήθεια καί ἦταν πρόθυμοι νά ἀναγνωρίσουν καί νά προσκυνήσουν στό πρόσωπο τοῦ βρέφους τῆς Βηθλεέμ τόν Υἱό τοῦ Θεοῦ.

Σταυρούλα Κάτσου Καντάνη,

ἀπόσπασμα ἀπό το βιβλίο «Ποιός ἔκλεψε τά δῶρα τῶν μάγων;»

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

Η Σταυρούκα Κάτσου – Καντάνη γεννήθηκε στην Καλαμάτα και είναι το τρίτο από τα έξι παιδιά της οικογένειάς της. Από τις τελευταίες τάξεις του Δημοτικού αρχίζει να σκαρώνει τα πρώτα της ποιήματα, ενώ στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο κάτω από τα σχολικά της βιβλία φωλιάζουν ποιητικές συλλογές Ελλήνων και ξένων ποιητών που αγοράζει με το χαρτζιλίκι της. Τελείωσε το λύκειο στην Καλαμάτα και σπούδασε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σήμερα εργάζεται στο Γυμνάσιο Αγίου Κωνσταντίνου Αγρινίου ως θεολόγος. Παρά τις οικογενειακές της υποχρεώσεις -είναι έγγαμη με τέσσερα παιδιά- η αγάπη για το γράψιμο δεν την εγκατέλειψε ποτέ. Ποιήματα και πεζά της έχουν δημοσιευτεί στο περιοδικό “Σύνδεσμος”. Το ποίημά της με τίτλο “Το πάθος των στίχων” διακρίθηκε με τον Α΄ Έπαινο στο Β΄ Πανελλήνιο Ποιητικό Διαγωνισμό 2004 του Φιλολογικού και Λογοτεχνικού Ομίλου “Κωνσταντίνος Χατζόπουλος”.
Το 2005, το βιβλίο της “Σώστε την πόλη μας” τιμήθηκε από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά µε το Βραβείο Παιδικού-Εφηβικού Μυθιστορήματος με Θέμα τον Πολιτισμό, που αθλοθέτησε η UNESCO Αµαρουσίου. Το 2006, η παιδική ποιητική συλλογή της “Στου φεγγαριού το πέτο” τιμήθηκε από τη Γ.Λ.Σ. με το Βραβείο Ποίησης για Παιδιά. Το 2007, “Το αστέρι της αγάπης” απέσπασε τον Έπαινο της Γ.Λ.Σ. στην κατηγορία “Παραμύθι για παιδιά προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας”. Τον Απρίλιο του 2008, βραβεύτηκε από τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου για το έμπρακτο ενδιαφέρον της και τις αποτελεσματικές δραστηριότητές της ως προς την προώθηση της νεανικής λογοτεχνίας.

βιβλιόφιλος