Η σιωπηλή τραγωδία που επηρεάζει τα σημερινά παιδιά
Η σιωπηλή τραγωδία που επηρεάζει τα σημερινά παιδιά
«Υπάρχει ένα μεγάλο και σιωπηλό πρόβλημα που αναπτύσσεται στα σπίτια μας σήμερα και έχει να κάνει με τα πιο πολύτιμα για εμάς άτομα, τα παιδιά μας», ισχυρίζεται η Victoria Prooday, εργοθεραπεύτρια και ιδιοκτήτρια εργοθεραπευτικής κλινικής, η οποία γράφει και αναλύει την μπερδεμένη ψυχολογική κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα σημερινά παιδιά.
Διαβάστε την γνώμη της και πείτε μας αν συμφωνείτε μαζί της…
«Όλα αυτά τα χρόνια που δουλεύω με παιδιά και οικογένειες έγινα μάρτυρας μιας τραγωδίας, η οποία εξελίσσεται και φαίνεται να μην σταματά. Τα παιδιά μας είναι σε απελπιστική συναισθηματική κατάσταση. Μιλήστε με δασκάλους και καθηγητές που εργάζονται με παιδιά τουλάχιστον τα 15 τελευταία χρόνια. Θα σας πουν ακριβώς το ίδιο. Επιπλέον, τα τελευταία 15 χρόνια φαίνεται να αυξάνονται, βάσει ερευνών και στατιστικών, τα παιδιά με προβλήματα στην συμπεριφορά, την προσοχή, την κατανόηση.
Τι άλλο χρειαζόμαστε για να ενεργοποιηθούμε;
Όσο δύσκολο κι αν είναι να το παραδεχτούμε, είμαστε εμείς οι γονείς η αιτία πίσω από πολλές μάχες των παιδιών μας.
Έχει αποδειχθεί εδώ και χρόνια, ότι ο εγκέφαλος έχει την ικανότητα να προσαρμόζεται στο κάθε περιβάλλον. Δυστυχώς, όμως, τα γονικά στυλ που ακολουθούμε οδηγούν τους εγκεφάλους των παιδιών μας στην λανθασμένη κατεύθυνση.
Ναι, υπήρχαν πάντα παιδιά με δυσκολίες και παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των γονιών τους, εκείνα συνέχισαν να έχουν ακόμα προβλήματα. Δεν μιλάω γι’αυτά τα παιδιά σε αυτό το κείμενο.
Αναφέρομαι σε τόσα άλλα παιδιά που έχουν να αντιμετωπίσουν προκλήσεις, οι οποίες προξενούνται, σε πολλές περιπτώσεις, από παράγοντες του περιβάλλοντός τους, τους οποίους οι ίδιοι οι γονείς – με γνώμονα πάντα το καλό των παιδιών τους και με τις καλύτερες προθέσεις – δημιουργούν.
Πού βρίσκεται το λάθος;
Τα σημερινά παιδιά στερούνται μιας υγιούς παιδικής ηλικίας. Και τι εννοώ; Τα παιδιά μας χρειάζονται:
- Συναισθηματικά διαθέσιμους γονείς
- Όρια και καθοδήγηση
- Ισορροπημένη διατροφή
- Δημιουργικό παιχνίδι, κοινωνική αλληλεπίδραση, ευκαιρίες για κινητικότητα, αλλά και βαρεμάρα.
Αντί για αυτά, έχουν:
- Προσοχή γονέων που αποσπάται από την τεχνολογία
- Χαλαρούς γονείς που δεν βάζουν όρια
- Μόνο δικαιώματα και όχι ευθύνες
- Ανεπαρκή ύπνο και μη ισορροπημένη διατροφή
- Καθιστική ζωή
- Συνεχής διέγερση, άμεση ικανοποίηση των αναγκών τους και απουσία βαρετών στιγμών.
Θα μπορούσε κανείς να φανταστεί, μια υγιή γενιά να μεγαλώνει σε ένα τόσο ανθυγιεινό περιβάλλον; Σίγουρα, όχι. Τα παιδιά μας, όμως, την πληρώνουν για την απώλεια της ισορροπημένης παιδικής ηλικίας με τη συναισθηματική ευεξία τους.
Πώς θα διορθωθεί;
Αν θέλουμε τα παιδιά μας να μεγαλώσουν και να γίνουν υγιείς και ανεξάρτητοι ενήλικες πρέπει να επιστρέψουμε στα βασικά. Μπορεί να γίνει, δεν είναι ακόμα αργά.
Αρχικά, θέστε όρια και θυμηθείτε, ότι είστε ο γονιός του παιδιού και όχι φίλος του. Δώστε στο παιδί μία ζωή με όσα πραγματικά χρειάζεται και όχι όσα εκείνο θέλει. Μην φοβάστε το “όχι”, αν αυτό που θέλουν δεν είναι αυτό που χρειάζονται.
Έπειτα, φροντίστε η διατροφή τους να είναι ισορροπημένη και να τους παρέχει όλα τα θρεπτικά στοιχεία που χρειάζονται.
Περάστε μία ώρα την ημέρα σε έναν χώρο με πράσινο. Κάντε ποδήλατο, περιπάτους σε πάρκα, κοιτάξτε τον ουρανό.
Αφήστε για μία ώρα την τεχνολογία μακριά.
Παίξτε επιτραπέζια παιχνίδια.
Κάντε μαζί δουλειές του σπιτιού (προσαρμόστε τις στην ηλικία και τις ικανότητες του παιδιού σας)
Ορίστε μια συγκεκριμένη ώρα ύπνου και σιγουρευτείτε, ότι το παιδί σας ξεκουράζεται επαρκώς.
Δείξτε τους πώς να είναι υπεύθυνα και ανεξάρτητα. Μην φτιάχνετε εσείς την τσάντα για το σχολείο και μην καθαρίζετε την μπανάνα σε ένα 7χρονο παιδί. Διδάξετε τα και μην τους τα δίνετε όλα στο χέρι.
Να είστε συναισθηματικά διαθέσιμοι για τα παιδιά σας. Κλείστε τα κινητά τηλέφωνα και μάθετε τους να διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους. Χαμογελάστε τους, αγκαλιάσετε τα, χορέψτε μαζί τους, παίξτε και γελάστε μαζί.
Πρέπει να κάνουμε αλλαγές στις ζωές των παιδιών μας πριν αυτή η γενιά των παιδιών χρειαστεί περαιτέρω βοήθεια… Δεν είναι ακόμα πολύ αργά, αλλά σύντομα θα είναι…”
πηγή: yourot.com
