ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΑ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ 17, 10 ΚΑΙ 3 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2017

Christ and Our Cross

Εαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακς 17 Σεπτεμβρίου 2017, μετὰ τν ψωση το Τιμίου Σταυρο (Κατὰ Μᾶρκον η΄ 34 – θ΄ 1)

Επεν Κριος· στις θλει πσω μου κολουθεν, παρνησσθω αυτν καὶ ἀρτω τν σταυ­ρν ατο, κα­ κολουθε­τω μοι. ς γρ ν θλτν ­ψυ­χν ατοσσαι, πο­λσει ατν· ς δ᾿ ἂν ­πο­λστν αυτοψυχν νε­κεν μοκατοεαγγελ­­ου, οτος σσει ατν. τγρ φελσει νθρωπον ἐὰν κερδστν κσμον λον, κα­ ζημιωθτν ψυχν α­το; τδσει νθρωπος ντλλαγμα τς ψυχς α­το; ς γρ ἐὰν παισχυνθμε κατος μος λγους ν τγενεταττμοιχαλδι καὶ ἁμαρτωλ, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρπου παισχυνθσεται ατν ταν λθῃ ἐν τδξτοπατρς ατομεττν γγλων τν γων. Καὶ ἔλεγεν ατος· μν λ­γω μν τι εστινες τν δε στηκτων, οτινες ομγεσωνται θαντου ως ν δωσι τν βασιλεαν τοΘεοῦ ἐληλυθυαν ν δυνμει.

Νεοελληνικὴ Ἀπόδοση

Ὁ Ἰησοῦς κάλεσε τότε τὸν κόσμο μαζὶ μὲτοὺς μαθητές του καὶ τοὺς εἶπε: «Ὅποιος θέλῃ νὰ μὲ ἀκολουθήσῃ, ἂς ἀπαρνηθῇ τὸν ἑαυτό του, ἂς σηκώσῃ τὸν σταυρό του κι ἂς μὲ ἀκολουθῇ. Γιατί ὅποιος θέλῃ νὰ σώσῃ τὴ ζωή του θὰ τὴν χάσῃ· ὅποιος ὅμως χάσῃ τὴν ζωή του ἐξ αἰτίας μου καὶ ἐξ αἰτίας τοῦ εὐαγγελίου, αυτὸς θὰ τὴν σώσῃ. Τί θὰ ὠφεληθῇ ὁ ἄνθρωπος, ἂν κερδίσῃ ὁλόκληρο τὸν κόσμο ἀλλὰ χάσῃ τὴν ζωή του; Τί μπορεῖ νὰ δώσῃ ὁ ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα γιὰ τὴν ζωή του; Ὅποιος, ζῶντας μέσα σ᾿αὐτὴν τὴν γενιὰ τὴν ἄπιστη κι ἁμαρτωλή, ντραπῇ γιὰ μένα καὶ γιὰ τὴν διδασκαλία μου, θὰ ντραπῇ γι᾿ αὐτὸν καὶ ὁ Υἱὸς τοῦ Ἀνθρώπου, ὅταν ἔλθῃ μὲ ὅλη τὴν λαμπρότητα τοῦ Πατέρα του, μαζὶ μὲ τοὺς ἁγίους ἀγγέλους». Τοὺς ἔλεγε ἀκόμη ὁ Ἰησοῦς: «Σᾶς διαβεβαιώνω πὼς ὑπάρχουν μερικοὶ ἀνάμεσα σ᾿ αὐτοὺς ποὺ βρίσκονται ἐδῶ, οἱ ὁποῖοι δὲν θὰ γευτοῦν τὸν θάνατο, πρὶν δοῦν νὰ ἔρχεται δυναμικὰ ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ».

 

Κατὰ Ἰωάννην Ἅγιον Εὐαγγέλιον [Κεφάλαιον Γ'(3) 13-17] 10 Σεπτεμβρίου

καὶ οὐδεὶς ἀναβέβηκεν εἰς τὸν οὐρανὸν εἰ μὴ ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς, ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ὁ ὢν ἐν τῷ οὐρανῷ.
καὶ καθὼς Μωϋσῆς ὕψωσε τὸν ὄφιν ἐν τῇ ἐρήμῳ, οὕτως ὑψωθῆναι δεῖ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου,
ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ᾿ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον.
οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ᾿ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον.
οὐ γὰρ ἀπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ εἰς τὸν κόσμον ἵνα κρίνῃ τὸν κόσμον, ἀλλ᾿ ἵνα σωθῇ ὁ κόσμος δι᾿αὐτοῦ.

Νεοελληνικὴ Ἀπόδοση

Ὁ Ἰησοῦς καὶ ὁ Νικόδημος

Καὶ κανεὶς δὲν ἔχει ἀνεβεῖ στὸν οὐρανό, παρὰ μόνο ἐκεῖνος ποὺ κατέβηκε ἀπὸ τὸν οὐρανό, ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου, ποὺ εἶναι στὸν οὐρανό.
Καί, καθὼς ὁ Μωϋσῆς ὕψωσε τὸ φίδι στὴν ἔρημο, ἔτσι πρέπει νὰ ὑψωθῇ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου,
γιὰ νὰ ἔχῃ ζωὴ αἰώνια καθένας ποὺ πιστεύει σ᾿ αὐτόν.
Γιατί τόσο ἀγάπησε ὁ Θεὸς τὸν κόσμο, ὥστε ἔδωσε τὸν Υἱό του τὸν μονογενῆ, γιὰ νὰ μὴ χαθῇ καθένας ποὺ πιστεύει σ᾿ αὐτόν, ἀλλὰ νὰ ἔχῃ ζωὴ αἰώνια.
Γιατί ὁ Θεὸς δὲν ἀπέστειλε τὸν Υἱὸ στὸν κόσμο, γιὰ νὰ κρίνῃ τὸν κόσμο, ἀλλὰ γιὰ νὰ σωθῇ ὁ κόσμος μέσῳ αὐτοῦ.

 

Κατὰ Ματθαῖον Ἅγιον Εὐαγγέλιον [Κεφάλαιον ΚΑ'(21) 33-42] 3 Σεπτεμβρίου

῎Αλλην παραβολὴν ἀκούσατε. ἄνθρωπός τις ἦν οἰκοδεσπότης, ὅστις ἐφύτευσεν ἀμπελῶνα καὶ φραγμὸν αὐτῷ περιέθηκε καὶ ὤρυξεν ἐν αὐτῷ ληνὸν καὶ ᾠκοδόμησε πύργον, καὶ ἐξέδοτο αὐτὸν γεωργοῖς καὶ ἀπεδήμησεν.
ὅτε δὲ ἤγγισεν ὁ καιρὸς τῶν καρπῶν, ἀπέστειλε τοὺς δούλους αὐτοῦ πρὸς τοὺς γεωργοὺς λαβεῖν τοὺς καρποὺς αὐτοῦ.
καὶ λαβόντες οἱ γεωργοὶ τοὺς δούλους αὐτοῦ ὃν μὲν ἔδειραν, ὃν δὲ ἀπέκτειναν, ὃν δὲ ἐλιθοβόλησαν.
πάλιν ἀπέστειλεν ἄλλους δούλους πλείονας τῶν πρώτων, καὶ ἐποίησαν αὐτοῖς ὡσαύτως.
ὕστερον δὲ ἀπέστειλε πρὸς αὐτοὺς τὸν υἱὸν αὐτοῦ λέγων· ἐντραπήσονται τὸν υἱόν μου.
οἱ δὲ γεωργοὶ ἰδόντες τὸν υἱὸν εἶπον ἐν ἑαυτοῖς· οὗτός ἐστιν ὁ κληρονόμος· δεῦτε ἀποκτείνωμεν αὐτὸν καὶ κατάσχωμεν τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ.
καὶ λαβόντες αὐτὸν ἐξέβαλον ἔξω τοῦ ἀμπελῶνος, καὶ ἀπέκτειναν.
῞Όταν οὖν ἔλθῃ ὁ κύριος τοῦ ἀμπελῶνος, τί ποιήσει τοῖς γεωργοῖς ἐκείνοις;
λέγουσιν αὐτῷ· κακοὺς κακῶς ἀπολέσει αὐτούς, καὶ τὸν ἀμπελῶνα ἐκδώσεται ἄλλοις γεωργοῖς, οἵτινες ἀποδώσουσιν αὐτῷ τοὺς καρποὺς ἐν τοῖς καιροῖς αὐτῶν.
λέγει αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· οὐδέ ποτε ἀνέγνωτε ἐν ταῖς γραφαῖς, λίθον ὃν ἀπεδοκίμασαν οἱ οἰκοδομοῦντες, οὗτος ἐγενήθη εἰς κεφαλὴν γωνίας· παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἔστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν;

Νεοελληνικὴ Ἀπόδοση

Ἡ παραβολὴ τοῦ ἀμπελῶνα καὶ τῶν γεωργῶν

«Ἄλλη παραβολὴ ἀκοῦστε: Ἦταν ἕνας ἄνθρωπος οἰκοδεσπότης, ὁ ὁποῖος φύτεψε ἀμπελῶνα καὶ τὸν περιέβαλε μὲ φράχτη καὶ ἔσκαψεσ᾿αὐτὸν πατητήρι καὶ οἰκοδόμησε πύργο καὶ τὸν νοίκιασε σὲ γεωργοὺς καὶ ἀποδήμησε.
Ὅταν λοιπὸν πλησίασε ὁ καιρὸς τῶν καρπῶν, ἀπέστειλε τοὺς δούλους του πρὸς τοὺς γεωργοὺς νὰ λάβουν τοὺς καρπούς του.
Καί, ἀφοῦ ἔπιασαν οἱ γεωργοὶ τοὺς δούλους του, ἕνα ἔδειραν, ἄλλον σκότωσαν, ἄλλον λιθοβόλησαν.
Πάλι ἀπέστειλε ἄλλους δούλους περισσότερους ἀπὸ τοὺς πρώτους καὶ ἔκαναν σ᾿αὐτοὺς ὁμοίως.
Ὕστερα, λοιπόν, ἀπέστειλε πρὸς αὐτοὺς τὸν γιό του λέγοντας: “Θὰ ντραποῦν τὸν γιό μου”.
Οἱ γεωργοί, ὅμως, ὅταν εἶδαν τὸν γιό, εἶπαν μεταξύ τους: «Αὐτὸς εἶναι ὁ κληρονόμος. Ἐλᾶτε νὰ τὸν σκοτώσουμε καὶ νὰ ἔχουμετὴν κληρονομιά του».
Καὶ ἀφοῦ τὸν ἔπιασαν, τὸν ἔβγαλαν ἔξω ἀπὸ τὸν ἀμπελῶνα καὶ τὸν σκότωσαν.
Ὅταν λοιπὸν ἔρθῃ ὁ κύριος τοῦ ἀμπελῶνα, τί θὰ κάνῃ στοὺς γεωργοὺς ἐκείνους;»
Τοῦ λένε: «Τοὺς κακοὺς κακῶς θὰ τοὺς ἐξολοθρεύσῃ καὶ τὸν ἀμπελῶνα θὰ τὸν νοικιάσῃ σὲ ἄλλους γεωργούς, ποὺ θὰ τοῦ ἀποδώσουν τοὺς καρποὺς  στοὺς καιρούς τους».
Τοὺς λέει ὁ Ἰησοῦς: «Ποτὲ δὲν διαβάσατε στὶς Γραφές: Λίθο ποὺ ἀποδοκίμασαν οἱ οἰκοδόμοι, αὐτὸς ἔγινε κορωνίδα. Ἀπὸ τὸν Κύριο ἔγινε αὐτὸς καὶ εἶναι θαυμαστὸς στὰ μάτια μας;»

Χαρμόσυνο Άγγελμα