“ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙ …”
στις
“Τὰ ἑλληνικὰ εἶναι τραγούδι, ὄχι ἁπλῶς καὶ μόνον ἐπειδὴ ἡ ἐκφορὰ τους διαθέτει πλούσιο κυματισμὸ· κι ἄλλες γλῶσσες ἠχοῦν ὄμορφα. Τὰ ἰταλικὰ π.χ. δὲν ὑστεροῦν ἀπὸ αὐτῆς τῆς ἀπόψεως. Κάθε γλῶσσα ἔχει τὸν ἦχο της. Ὅμως μόνον ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα εἶναι τραγούδι, ἐπειδὴ μόνον ἡ ἑλληνικὴ γλώσσα ἔχει συνείδηση τοῦ ἑαυτοῦ της ὡς τραγουδιοῦ. Τὸ ἀποτύπωμα αὐτῆς τῆς συνείδησης εἶναι οἱ τόνοι καὶ τὰ πνεύματα τῶν Ἀλεξανδρινῶν”. “… Ἡ μουσικὴ δὲν εἶναι στὴν λέξη, ἡ μουσικὴ εἶναι στὴ λέξη σὲ σχέση μὲ τὸ “ἄλλο” της, σὲ σχέση μὲ τί προηγεῖται καὶ τί ἕπεται”
Σαββόπουλος Διονύσης
